Wat een eikels!
Haaj, mijn naam is gaai. Ooit ‘Vlaamse’ gaai, maar om mij onbekende redenen moet ik het tegenwoordig doen met alleen ‘gaai’. Ze noemen me ook wel goudvogel, rotzak, smeerlap en stinkerd. Lieve kinderen hebben vele namen, denk ik maar. Mijn eigen kinderen noemen mij trouwens ‘papa Gaai’.
Veel mensen vinden me een schreeuwlelijk die alleen maar wat kan krijsen. Ik zou hen willen adviseren eens te luisteren naar de zoetgevooisde zachte serenades die ik in het voorjaar mijn partner breng. Trouwens, dat schreeuwen is een luchtalarm hè, daarmee waarschuw ik andere dieren voor gevaar. Ik krijs echt niet zomaar wat. Nou ja, soms wel, als ik me verveel. Al die maffe zangvogeltjes die meteen hun snaveltjes houden. Lachuh!
Elk najaar krijgen wij Hollandse (en Vlaamse) gaaien gezelschap van gaaien uit koudere streken, Zweedse gaaien, Finse gaaien en zo. Een paar jaar geleden was er een complete invasie! Gebeurt om de zoveel jaar, zo’n invasie. Veel jonkies geboren daar, maar te weinig te bikken. Of zoiets. In een boom vlakbij zat een stelletje van die gaaien. Die waren opgefokt, man! Riepen de hele tijd: “Wat een eikels!”
Ik dacht eerst dat ze gedoe hadden met mensen of zo, maar ze bedoelden echte eikels, eikels van een eik. Die lui hadden er nog nooit zoveel bij elkaar gezien! Toevallig was het een heel matig eikeljaar hier, maar weten zij veel…
Wij gaaien eten graag insecten, eieren en jonge vogeltjes (ja, dan zijn we zelf het gevaar en zetten we het luchtalarm even uit, haha!), maar ’s winters is al dat spul wat moeilijker verkrijgbaar en eten we eikels. Beukennootjes zijn ook oké. En pelpinda’s! Zojuist een heel snoer daarvan geplunderd in een tuin. Waren niet alleen voor mij bedoeld, geloof ik. De hele familie stond te gebaren en op het raam te tikken. Sorry hoor, maar dan moet je ze niet ophangen! Ja toch?
Momenteel ben ik druk bezig met het begraven van eikels en die pinda’s. Wintervoorraad, hè. Wel op je hoede zijn, niemand laten meekijken, anders word je bestolen, gaaien zijn net mensen. Ik heb er al een paar duizend begraven. Veel meer dan ik op kan, maar eikels zijn mijn kapitaal, wat ik niet opeet kan uitgroeien tot eik. Zijn er ook weer eikeltjes voor het nageslacht!
Luchtalarm en bosbouwer! Best goed bezig, die papa Gaai, al zeg ik het zelf (want jullie hoor ik het niet zeggen…).
Zang en roep:
https://www.ivn.nl/afdeling/de-ronde-venen-uithoorn/column-week-46-wat-een-eikels
foto: pixebay
